Gönülde Gonca Gül / 2019 Eylül

Bir aşk sal içe, gönül bend olsun o kemende!..Esîr-i aşkın olsun ilelebet bu bende!..Virdiyle, evrâdıyla hep Seni anıp dursun;Duygularında, düşüncelerinde, gönlünde.Râm olsun Zât’ına bu dil düşse de belaya!..Veda edip bütünüyle cismanî safâya;“Kefâ billah” deyip yönelsin yalnızca Sana!..Talip olmasın artık ednâya ve a’lâya!..Gürlesin ruh ve desin: Ben hep Sana inandım,Ve marifetine kanabildiğimce kandım,Seni bilmek her şeymiş, gerisi aldatmaca,Oyalanmışım meğer ben, onlardan usandım…Gayri gözler hep Sana baksın, baksın kanmasın,O temaşa-yı ruhânîden hiç usanmasın;Cennet bağı-bahçesi dahi araya girse,Gönül asla onların füsununa kanmasın…Her an gönül gözlerine teveccühler gülsün,Ağyâr hazâfiri bir bir yıkılıp dökülsün;Senin sevgin yalnız içimde tüllenip dursun,Teveccühünle Sen gönlümde bir gonca gülsün…