O'nun Şemine Pervane / 2019 Şubat

Sarardı çiçekler ve güller soldu,Bülbülün ah u efganı kesildi;Her yanda hazan otağı kuruldu,Bir bir varidât-ı baharı sildi.Tipi-boran, yollar kapalı kardan,Gelen saksağan sesi dört bir yandan;Bir kez daha doldu gözler hicrandan,İnledi arz u sema bu efgandan.Dert yükü omuzlarda dağlar gibi,Ceyhun olan gözyaşı çağlar gibi;Ruhlar “Gayretullah!..” demeye durmuş,Bu hâle arz u sema ağlar gibi.Gelse de dört bir yandan yüz bin cefa,Çarpsa her an kaza üstüne kaza;Başımız yine O’nun eşiğinde,İnse de başlara bin türlü eza.Dönmeyiz kapısından hiç nüh-felek,Şahit olsun buna göklerde melek;Pervaneleriz biz şem’ine her dem,Olsa da bu devamlı inleyerek.Ey Rab, her şey bir yana Sen bir yana,Vird-i zebanımız dilde bu mana;Dönmeyiz, döndürme yolundan asla!..Canlar kurban olmaya teşne Sana…