Zavod Çöreği / 2019 Ağustos

Kolejle metro durağı arasında, hemen kolejinarka sokağında, her gün kurulan meşhur bir halkpazarı vardı. Akla gelen her türlü ihtiyacın bulunabileceği, oldukça büyük ve kalabalık bir pazar… Bupazarda, yaz kış demeden, küçücük bir tezgâhta“zavod çöreği” (fırın ekmeği) satarak geçimini sağlamaya çalışan, 80 yaşında bir teyze vardı. Bu teyze,masum yüzlü ve çehresinden tebessüm hiç eksik olmayan Rus asıllı bir Müslüman hanımefendiydi.Yaz aylarında şartlar pek zor olmadığından teyzedikkatimi çekmemişti. Fakat bir kış günü üniversiteye giderken, çiseleyen yağmurun altında, kalınkıyafetlere bürünmüş, ekmek satarken fark ettimonu. Teyzenin bütün zorluklara rağmen kararlılığıve gayreti beni derinden etkilemişti.Kar kış demeden onu çalışmaya sevk eden sebepneydi acaba?Çok merak etmiş fakat cesaretimi toparlayıp birtürlü soramamış, üzüntülü bir halde yoluma devametmiştim. Onun bu hali gözümün önünden gitmiyor,bir yandan da ona yardım eli nasıl uzatabilirim diyeyollar arıyordum.Hasan Balcan