Literatura jako ćwiczenie z uważności. Rozmawiają Agnieszka Budnik i Damian Jankowski

O kim tak naprawdę są autofikcje? Dlaczego traci w nich znaczenie pytanie: jak było naprawdę? Czemu przy autofikcjach narzędzia krytyczno-literackie okazują się niewystarczające? Czy zresztą faktycznie nasze życiowe doświadczenia są unikatowe? I jak nie wpaść w pułapkę estetyzacji smutku? O literaturze, która pomaga zbliżyć się do obszarów, które wydają się niewyrażalne, w odcinku specjalnym podcastów „Więzi” Damian Jankowski rozmawia z literaturoznawczynią Agnieszką Budnik, autorką tekstu „Moje autofikcje” z jesiennego numeru kwartalnika „Więź”. Fot. Martyna Wilczyńska Jesienny numer kwartalnika „Więź” dostępny na naszej stronie internetowej: wiez.pl Więź. Podcasty nieoczywiste | Rozwijamy się dzięki wsparciu Patronek i Patronów na www.patronite.pl/wiez Zachęcamy również do wspierania nas przez darowizny bezpośrednie: PL50 1020 1156 0000 7102 0063 0152 Towarzystwo „Więź” ul. Trębacka 3 00-074 Warszawa Tytuł: Darowizna na cele statutowe Towarzystwa "Więź"